دلیل بیعت نکردن امام حسین با یزید و صلح کردن امام حسن با معاویه

قیام امام حسین (ع) سه دلیل مهم داشت که هر یک از آنها در زمان امام حسن (ع) به شکل دیگری رخ نمود:

الف) حکومت ستمکار وقت از امام حسین (ع) بیعت می‏­خواست: «خذ الحسین بالبیعة اخذاً شدیداً لَیسَ فیه رخصة»؛ «از حسین بیعت محکم بگیر و هیچ گذشت هم نباید داشته باشی». اما تنها پاسخ ایشان این بود: «نه، بیعت نمی‏کنم» و نکرد. هنگام صلح امام حسن (ع)، معاویه از امام بیعت نخواست؛ یعنی بیعت کردن از مواد صلح نبود و هیچ مورخی هم ادعا نکرده است که امام حسن (ع) یا کسی از کسان او یا برادران و اصحاب و شیعیانش  با معاویه بیعت کرده باشد. پس بیعت که یکی از عوامل وادارنده امام حسین (ع) به مقاومت شدید بود، در جریان امام حسن (ع) نبود.

ب) یکی از علل قیام امام حسین (ع)  دعوت مردم کوفه بود. این مردمان بیست سال حکومت معاویه را چشیدند. در دوره او زجر دیدند و ستم­هایش را تاب آوردند، اما سرانجام بی‌تاب شدند. حتی برخی از مورخان معتقدند که زمینه قیام امام، در کوفه صد درصد آماده‏ بود، اما روی­دادهایی پیش­بینی نشده  اوضاع را دگرگون کرد. مردم کوفه‏ هجده­هزار نامه برای امام فرستادند و آمادگی خود را به او اعلام کردند. اما هنگامی که امام حسین (ع) آمد، کوفیان یاری­اش نکردند. همه می‌گویند که زمینه‏ قیام فراهم نبوده است. اما از دید تاریخی اگر امام آن نامه‏ها را نادیده می­گرفت، بی­گمان در تاریخ محکوم می­شد؛ یعنی آیندگان می‏گفتند که زمینه بسیار خوبی را از دست داد. اوضاع کوفه در دوره امام حسن (ع) چنین نبود، بلکه مردم کوفه خسته، ناخشنود و پراکنده بودند و میانشان اختلاف عقیده پیدا شده بود. 

اعلام آمادگی مردم کوفه  حجت را بر امام حسین (ع) تمام کرد و اگر زمینه هم آماده نبود، ایشان نمی‏توانست آن اتمام حجت را نادیده بگیرد. اما در زمان امام حسن (ع) مردم کوفه برای قیام آمادگی نداشتند. وضع داخلی کوفه به اندازه‌ای بد بود که خود امام حسن (ع) از بسیاری از مردم کوفه پرهیز می­کرد و هنگامی که بیرون می­رفت  در زیر لباس­هایش زره می‏پوشید تا خوارج و دست‌پروردگان معاویه به او آسیب نرسانند. چنان­که روزی در حال نماز به‌سوی آن حضرت تیر انداختند  اما چون در زیر لباس‌هایش زره پوشیده بود  تیر کارگر نشد. 

دلیل بوجود آمدن مسجد جمکران

یارب

حقیقت وجودی چاه جمکران چیست؟

تا 6 سال پیش، اگر چه چندین بار مسافر شهر قم شده بودم ولی جمکران را ندیده بودم. در بحث با یکی از دوستان سنّی مذهب، با اسم این مکان آشنا شدم. سوال دوستم مبنی بر عبادت چاه از سوی شیعیان، مرا بر کشف حقیقت این مکان ترغیب ساخت. در کتاب آیت الله دستغیب شیرازی مطالبی را خواندم ولی دلیلی بر وجود چاه نیافتم.
در دیدار یا زیارت از این مکان به کرّات، خیلی سوالات توی ذهنم اومد که کشف حقیقت وجودی این مکان و چاه نزدیک آن، می تواند چشم انسان را بر قداست این مکان باز کند.

- اولا" چرا این مکان؟
- با یک خواب می شود اعتباری بر زمینی قائل شد؟
- به طور کلی حقیقت مسجد جمکران در چیست؟
- دوما" حکمت چاه جمکران چیست؟
- چرا مردم چاه را می پرستند؟